Prolymfocytenleukemie (PLL)
Inhoudsopgave
Terug naar overzicht hematologische diagnosen http://de-heer.eu
1 T-PLL
1.1 verplicht aanvullend onderzoek
- CT
- IFT perifeer bloed of beenmerg: CD52++, pan-T-celmarkers (CD2, CD3, CD7) en TCL1
- HTLV negatief
- bij twijfel over diagnose FISH 11q14 te overwegen (bij 80% afwijking aanwezig)
1.2 beleid
- asymptomatisch: wait-and-see
- CD52 positief: voorkeur alemtuzumab-chemotherapie boven alleen chemotherapie
- CT:
- SCT
- allo bij fitte jongere
- auto indien geen kandidaat allo
- na single agent alemtuzumab: pentostatin toevoegen
- SCT
1.3 prognose
- vaak <2 jaar ondanks therapie
- bij minderheid indolentere variant
- geen duidelijke prognostische factoren
2 B-PLL
2.1 verplicht onderzoek
- diagnostische criteria
- IFT en genetica perifeer bloed
2.2 behandeling
- rare asymptomatic patient without complications: wait-and-see
- not cured with conventional treatment
- younger patients may be candidates for allo
- most commonly treated with regimens used for CLL, not directly compared
- most frequently partial responses, and rarely durable
- without deletion 17p or TP53 mutations:
- FCR or BR
- >70 years or comorbidities ibrutinib
- evt. single agent rituximab
- 17p or TP53 mutations: ibrutinib, alemtuzumab compassionate use
- R/R: ibrutinib, idelalisib, venetoclax, rituximab, obinutuzumab, splenectomy, splenic irradiation
- chlorambucil alone is not very effective in B-PLL
- CHOP partial responses in up to one-third of cases
- incorporation of rituximab appears to increase response rates and deepen the level of response
2.3 brief
B-cel prolymfocytenleukemie is een zeer zeldzame vorm van kanker, waarbij patiënten zich over het algemeen presenteren met een leukemie, splenomegalie en B-symptomen. De diagnose wordt gesteld door de typische morfologie en immunofenotypering van het perifeer bloed. Het klierbiopt werd verricht om een Richterse transformatie en andere vormen van B-cel NHL, zoals het marginale zonelymfoom en een mantelcellymfoom, uit te sluiten. De behandeling van B-PLL volgt in grote lijnen de behandeling van B-CLL, hoewel de verschillende behandelregimes niet direct vergeleken zijn. De prognose is variabel waarbij in kleine historische cohorten de mediane overleving mediaan ongeveer 3 jaar bedroeg. Helaas bestaan er geen gevalideerde prognostische scoresystemen om de prognose nader te bepalen. Wel is een p53-mutatie geassocieerd met een slechtere uitkomst.
Advies: FC-R indien sequencing van het p53-gen (verricht in de afgelopen 6 maanden) geen mutatie toont. Bij snel recidief kan reinductie middels ibrutinib en allogene stamceltransplantatie overwogen worden.
3 prognose
- heterogeen
- geen evidente prognostische markers: anemie, trombopenie, hoge leeftijd, MYC-afwijkingen, p53-mutatie
3.1 criteria
- >55% prolymfocyten in bloed/beenmerg en MCL uitgesloten (cycline D1, of SOX11)
- B-PLL de novo
- specifieke IFT
- komt voor bij vnl. oudere Kaukasiers
- vaak splenomegalie en geen of beperkte lymfadenopathie, vaak B-symptomen
- vaak anamie, trombopenie, hoog leukocytengetal
- denk aan ook SMZL: soms lastig onderscheid, B-PLL aggressiever en geen villi
- prolymfocytaire transformatie uit CLL
- zeldzaam
- PA/IFT zoals bij CLL, soms sterke SmIg
- geen monomorf beeld maar mengsel CLL/PLL-cellen
- histologie beenmerg als bij CLL
3.2 genetica
- frequent genetische afwijkingen, echter niet specifiek
- vaak complex karyotype (≥3 afwijkingen)
- 60% afwijking MYC (rearrangements en increased copy number)
- 40% deletie 17p en p53-mutatie
- 30% trisomie 18 en 30% del13q en 25% trisomie 3 en 25% deletie 8p
- mutaties gevonden in TP53, MYD88, BCOR, MYC, SF3B1, SETD2, CHD2, CXCR4, BCLAF1
- voorheen werd frequent t(11;14)(q13;q32) gevonden, waarschijnlijk echter MCL
- trisomie 12 sluit niet uit (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8464229)